Przedszkole Publiczne nr 9

Optymistyczne przedszkole

O nas

Przedszkole Publiczne nr 9

Optymistyczne przedszkole

O nas

Przedszkole Publiczne nr 9

Optymistyczne przedszkole

O nas

Przedszkole Publiczne nr 9

Optymistyczne przedszkole

O nas

Przedszkole Publiczne nr 9

Optymistyczne przedszkole

O nas

EDUKACJA MATEMATYCZNA

ZABAWY MATEMATYCZNE W DOMU DLA DZIECI I RODZICÓW

DZIECI 3-4 LETNIE

Lekkie czy ciężkie?

Zadaniem dziecka jest wybór ciężkiego i lekkiego przedmiotu spośród wskazanych. Przykładami mogą być drewniany klocek i kartka papieru. Dziecko powinno zrozumieć znaczenie słów „lekki” i „ciężki”. Początkowo bierzemy tylko dwa przedmioty i podajemy maluchowi do ręki na zmianę, tak aby poczuł różnicę. Później dobieramy jeszcze kilka takich par i wspólnie określamy, co jest ciężkie, a co lekkie. W najtrudniejszej wersji dziecko wybiera obiekty „ciężkie” i „lekkie” z grupy kilku przedmiotów.

Mały, średni, duży

Do zabawy potrzebne będą trzy pudełka i trzy maskotki różnej wielkości. W każdym pudełku należy zrobić otwór dopasowany do rozmiarów maskotki. Pudełka ustawiamy na podłodze jedno obok drugiego. Ustalamy z maluchem, że będą to domki pluszaków, ale maskotki nie wiedzą, czyj jest który domek. Dziecko musi im pomóc w dokonaniu wyboru. Zaczynamy od teatrzyku samorodnego, bawiąc się na oczach dziecka: Duży miś chce wejść do małego domku. O nie! Nie zmieści się! To może zmieści się do średniego domku? Oj, też nie! To może do dużego domku? Tak, to właśnie tu mieszka duży miś! W kolejnym etapie prosimy dziecko, aby samo znalazło odpowiedni domek dla dużego misia. Analogicznie postępujemy z pozostałymi maskotkami. Zabawa uczy porównywania wielkości, rozpoznawania stosunków przestrzennych, rozumienia pojęć „mały”, „średni”, „duży”, rozwija myślenie przyczynowo-skutkowe oraz pozwala zrozumieć, że postawiony problem można rozwiązać przez próbowanie i działanie.

Jedno dla mnie, jedno dla ciebie.

Przygotowujemy małe przedmioty, np.: guziki, klocki, kredki. Dziecko ma za zadanie podzielić przedmioty pomiędzy sobą a drugą osobą, może wkładać je do małych, wcześniej przygotowanych pojemników lub okręgów z tasiemek. Zabawę urozmaicamy poprzez dołączenie trzeciego uczestnika, np. ulubionej maskotki. Taka forma spędzania czasu wprowadzi dziecko w świat liczb i zbiorów.

Figury

Zaczynamy od narysowania na kartce konturów kilku figur geometrycznych i nazwania ich, np. koło, kwadrat, trójkąt. Potem prosimy dziecko o wskazywanie konkretnych figur i ich kolorowanie lub wypełnianie ustalonym deseniem (kreskami, kropkami), a następnie zachęcamy do narysowania ich samodzielnie. Nie wymagamy w tym zadaniu precyzji, a jedynie wychwycenia najważniejszych cech różniących dane kształty. Potem wyruszamy na wyprawę po domu lub okolicy w poszukiwaniu przedmiotów o takich kształtach (ciastko, stół, znak drogowy).

Łańcuchy figur

Kontynuując poprzednią zabawę, na kartkach papieru przyklejamy w dowolnej konfiguracji różne poznane figury, w kilku kolorach i wielkościach. Prosimy dziecko, aby wskazało palcem same koła, a następnie połączyło je linią w jeden łańcuch. To samo ćwiczenia przeprowadzamy, umieszczając na kartce same koła różnych wielkości i w kilku  powtarzających się kolorach. Teraz prosimy dziecko o wskazanie wszystkich kół czerwonych i o połączenie ich linią. Na kolejnych kartkach możemy w ten sposób postąpić z kołami w innym kolorze lub połączyć koła, które są małe, albo duże. Gdy dziecko opanuje te ćwiczenia, możemy utrudnić zadanie przez mieszanie kilku kształtów i wybieranie tych figur, które mają różny kształt ale tę  samą wielkość lub kolor. Bardzo dobrze jest, gdy dziecko nie tylko wykonuje polecenia, ale także stawia zadania rodzicowi. Zabawa rozwija umiejętność abstrahowania istotnych cech, analizowania, tworzenia kolekcji o zadanej własności, rozwija słownictwo i umiejętność ustalania warunków logicznych, a także koordynację wzrokowo-ruchową, pomaga też w skupieniu uwagi przez dłuższy czas.

Prezent dla misia

Do zabawy potrzebna będzie ulubiona maskotka dziecka, np. miś, kilka cukierków i kolorowych piłeczek. Trzylatkowi pokazujemy kolejno na palcach ile ma podarować misiowi cukierków a ile piłeczek. Następnie prosimy dziecko o dokonanie oceny, czego miś otrzymał więcej cukierków czy piłeczek? Możemy pomóc dziecku układając w jednym rzędzie cukierki a w drugim piłeczki, tak aby każda piłeczka była pod cukierkiem. Dorosły sprawdza poprawność wykonywania zadania, koryguje ewentualnie popełnione błędy. Zabawa uczy dziecko liczenia oraz doskonali pojęcia: „mniej” i „więcej”.

Zabawa matematyczna „Ile guzików?” Koszyk z guzikami i kostka do gry. Rodzic rzuca nią i sprawdza liczbę wyrzuconych oczek. Przelicza je głośno, wskazując je palcem. Następnie wyjmuje z koszyka taką samą liczbę guzików. Dziecko przelicza je głośno razem z rodzicem. W zależności od potrzeb rodzic zalepia na kostce ściankę ze zbyt dużą liczbą oczek lub nakleja karteczkę z odpowiednią ilością oczek np. 2,3,4).

Zabawa „Tyle samo”. Rodzic układa na dywanie 2 zbiory. W każdym z nich jest tyle samo elementów, ale różnią się one wielkością. W jednym są np. małe listki, a w drugim tyle samo dużych liści. Dziecko dostrzega, że w każdym zbiorze jest tyle samo elementów, nawet jeśli różnią się wielkością.

Owoce i warzywa” – klasyfikowanie. Rodzic dzieli sznurkiem dywan na dwie części. Następnie prezentuje zdjęcia przedstawiające różne owoce i warzywa lub warzywa i owoce zakupione w sklepie. Zadaniem dziecka jest poklasyfikować je na grupę owoców i grupę warzyw.

Zabawa matematyczna „Na herbatce”. Rodzic ustawia na stoliku 3 kubeczki (lub więcej, w zależności od umiejętności dziecka). Przelicza je wspólnie z dzieckiem, wskazując palcem każdy kubeczek. Następnie nalewa wodę do jednego z nich i pyta: Ile jest teraz pustych kubeczków? Ile jest pełnych?. Następnie nalewa wodę do kolejnego kubeczka i zadaje pytania.

Zabawa matematyczna „Kostki dla psa”. Rodzic kładzie na stoliku 2 miski. Obok każdej z nich umieszcza maskotkę przedstawiającą psa. Dziecko wraz z rodzicem. nadaje pieskom imiona. Następnie rodzic mówi imię psa i prosi dziecko o włożenie do jego miski określonej liczby kostek – klocków. Za każdym razem dzieci głośno przeliczają wkładane kostki. Po pewnym czasie szacują, gdzie jest ich więcej, a gdzie mniej.

Układanka z figur geometrycznych. Dziecko układa zamki z szablonów w kształcie figur geometrycznych.

Zabawa matematyczna z przeliczaniem „Ilu krasnoludków miała Królewna Śnieżka?”. Rodzic układa na dywanie 7 obrazków przedstawiających krasnale. Dziecko przelicza je kolejno. (rodzic pomaga w liczeniu). Następnie rodzic chowa krasnoludki w różnych miejscach pokoju. Zadaniem dziecka jest je odnaleźć. Dziecko wspólnie z rodzicem przelicza znalezione krasnale.

Zabawa „Dopasuj kształt”. Rodzic przygotowuje 3-4 kartki formatu A3 z narysowanymi obrysami różnych przedmiotów, np.: klocka, klamerki do bielizny, kredki, klucza, foremki, listka oraz pudełko, w którym znajdują się odrysowane przedmioty. Zadaniem dziecka jest dopasować dany przedmiot do obrysu na kartce.

 

Zabawa – „W sadzie”

I wariant – dziecko układa owoce na drzewie zgodnie z instrukcją osoby prowadzącej

II – wariant trudniejszy – dziecko przy pomocy słomki przenosi owoce na drzewa zgodnie z treścią wiersza  

Trzy drzewa w sadzie stały, wszystkie zdrowe owoce miały

Trzy jabłuszka, cztery gruszki oraz dwie śliweczki             

 Ułóżcie na drzewach owoce chłopcy i dzieweczki.

 

Zabawa klasyfikacyjna „Kolorowe klocki”. Klasyfikowanie klocków ze względu na wielkość – dziecko otrzymuje klocki (małe i duże). Na słowa rymowanki:

Dużo klocków w koszu mamy wszystkie (lub jeden, dwa, trzy…) małe/duże wyciągamy.

I do pojemnika wkładamy.

Zabawa matematyczno – ruchowa – „Liczenie znikających obiektów”. Na sygnał dziecko liczy np. klaśnięcia, tupnięcia, podskoki, uderzenia w instrument perkusyjny, zabawki znikające za parawanem. Rodzic  pyta: Ile jest? Dziecko odpowiada i wykonuje taką liczbę przysiadów, podskoków, pajacyków, itp.

Zabawa klasyfikacyjna „Worek”. Klasyfikowanie stworków ze względu na wielkość. Na dywanie leżą maskotki duże, średnie i małe – stworki (wcześniej ustalone z dzieckiem, które są małe, średnie i duże). Dziecko otrzymuje worek. Na słowa rymowanki chodzi po dywanie, na hasło „małe” stworki: zbiera do worka same małe stworki, itp.

Idzie drogą mały Olek. Ma na plecach pusty worek, a w ten worek przez otworek wskoczy mały/duży stworek.

Zabawa „Liczymy”. Na rolki po papierze toaletowym naklej kropki 0-9 (w zależności do ilu dziecko potrafi liczyć). Daj dziecku garść patyków, kredek lub cukierków i poproś, żeby do każdego kubeczka powstałego z rolki włożyło ich odpowiednią ilość (zgodnie z ilością kropek widniejącą na karteczce). Można utrudnić to zadanie zastępując kropki cyframi.

Zabawa „Miś”. Narysuj na kartce np. misia i umieść na jego brzuszku rozrzucone losowo kartki z kropkami lub cyframi – jeśli dziecko rozpoznaje cyfry. Rzucajcie kostką, a zadaniem dziecka jest odszukanie kartonika z odpowiednią liczbą kropek lub cyfra, którą pokazuje wyrzucona liczba oczek ( liczba oczek na kostce nie może przekraczać możliwości liczenia dziecka).

Zabawa „Koraliki”. Przygotuj kolorowe nitki/ rzemyki/ sznurki i doklej na ich końcach karteczki z cyframi lub kropkami. Poproś dziecko o nawleczenie na nitkę odpowiednią liczbę koralików – taką, jaką wskazuje cyfra na karteczce lub ilość kropek.

Zabawa „Buzia”. Wytnij z kolorowych kartek koła i złóż je na pół. Wokół brzegów narysuj niewielkie kółeczka przypominające ząbki. Przygotuj koszyczek z połamaną na niewielkie kawałeczki kredą. Rzucajcie kostką, a zadaniem dziecka jest zapełnienie papierowej buzi tyloma ząbkami (kredami), ile wskazuje ilość oczek na kostce.

Zabawa „Gdzie to leży” Wykonaj rysunek używaj pojęć: „obok”, „nad”, „pod”, „w środku”- określanie położenia  rzeczy względem siebie to ćwiczenie wyobraźni przestrzennej. Narysuj dziecku koło i poproś, by dziecko narysowało w jego środku mniejsze. Potem np. drzewo – niech umieści nad nim słońce i obok psa. Uwaga! Nie liczy się jakość rysunków (piesek na pewno nie będzie podobny do prawdziwego!), ale to, czy dziecko umie odpowiednio umieścić obiekt.

Zabawa „Wzorek” Ułóż prosty wzór, np. kwiatek, listek, kwiatek, listek, kwiatek itd. Pokaż go dziecku, powtarzając głośno nazwy, by uświadomiło sobie powtarzalność wzoru. Poproś, by spróbowało go kontynuować. Gdy dziecko opanuje to ćwiczenie można dołączyć kolejne obrazki.

DZIECI 5-6 LETNIE

ORIENTACJA PRZESTRZENNA

Zabawa: „LEWA-PRAWA” Należy wykonać kilka podskoków, by przyspieszyć akcję serca. Odszukać, gdzie bije serce, rękę bliższą sercu zostawiamy na tym miejscu, bierzemy frotkę i zakładamy na tę rękę- informujemy – to lewa ręka. Zobaczymy co mamy po lewej stronie? (lewe ucho, oko, itp.) Wyciągnij do przodu lewą rękę- pokaż i powiedz, co widzisz po lewej stronie? itd. (to samo robimy z prawą stroną, ręką – frotka w tym czasie cały czas pozostaje na lewej ręce) .

Zabawa „MARSZ POD DYKTANDO” Utrwalenie stron ( z frotką na lewej ręce). Dziecko porusza się zgodnie z instrukcją osoby dorosłej.-Idź w prawo 2 kroki…-Idź do przodu 3 kroki… do tyłu 1 krok…teraz 5 kroków w lewo, itd.

Zabawa „TANIEC CZĘŚCI CIAŁA” Kształtowanie świadomości własnego ciała. Rodzic prosi, aby dziecko poruszało wskazanymi częściami ciała w rytm muzyki. Tańczą kolejno: głowa, szyja, ramiona, ręce, dłonie, palce, tułów, biodra, nogi, stopy.

Zabawa „Narysujemy obrazek dla wiosny”.
Dyktando rysunkowe. Dziecko  otrzymuje kartkę z konturem domku na dole kartki oraz ołówek.  Instrukcja , co i gdzie należy narysować na kartce.
Instrukcja:
1. podpisz się w lewym górnym rogu kartki
2. na dole kartki jest domek, dorysuj okno i drzwi
3. po prawej stronie domu narysuj drzewo
4. po lewej stronie domu narysuj płotek, a na nim kota
5. nad domkiem narysuj słońce
6. pokoloruj rysunek dla wiosny
Dziecko po wykonaniu zadania koloruje obrazek dla wiosny.

RYTMY

Zabawa „KOLOROWE KORALIKI”. Wychwytywanie powtarzających się układów rytmicznych i kontynuowania rytmów w sytuacjach zadaniowych. Mama lub tata przygotowuje koraliki w różnych kolorach lub kształtach. Układa przed dzieckiem wzór, np. O – ⌂ – O – ⌂ …..dziecko układa w takiej samej kolejności głośno określając kolor lub kształt koralika, np. koło- domek- koło- domek. Utrudniając zadanie dokładamy jeszcze inny kolor lub kształt koralika.

PRZYCZYNA I SKUTEK. PRZEWIDYWANIE NASTĘPSTW

Zabawa „LUBIMY DOŚWIADCZENIA”. ZABAWA W  EKSPERYMENTOWANIE.  Łączenie przyczyny ze skutkiem i przewidywanie następstw, ustalanie, które zmiany są, a które nie są odwracalne. Przy stoliku przygotowujemy pojemnik z wodą i łyżeczki  dla każdego dziecka, dzieci kosztują wodę , określają jej smak, zapach, kolor; następnie do pojemnika z wodą wsypujemy sól , ( cukier)wspólnie obserwujemy  rozpuszczanie się soli w wodzie , kosztujemy , określamy smak, zapach, kolor, wspólnie ustalamy, że nie można soli wydobyć z wody, bo się rozpuściła, dzieci podają podobne przykłady ze swoich doświadczeń np.  cukier rozpuszczony w wodzie, farby itp.

Zabawa „CZY COŚ SIĘ ZMIENI?”. Kształtowanie rozumienia  przyczynowo- skutkowego, przewidywanie następstw. Przygotowujemy  worek z różnymi przedmiotami, dziecko losowo wybiera przedmioty i  określa jego cechy, podaje propozycje zmian  np. plastikowa łyżeczka  złamana  – można ją skleić, ale nie będzie już taka sama, gąbka – można ją zgniatać a ona ciągle jest bez zmian ( taka sama) itp. Wspólnie ustalamy, że niektóre przedmioty czy zjawiska nie mogą powrócić do stanu poprzedniego i należy pamiętać o tych zmianach, by ustrzec się  przed nieprzyjemnym doświadczeniem np. gorącą wodą można się oparzyć itp.

Zabawa „CO BY BYŁO GDYBY?”. Rozwijanie rozumowania przyczynowo- skutkowego, „ Co się może stać?, gdy wyznaczanie celu, potem planowanie czynności, które do niego prowadzą. Wspólne szukanie odpowiedzi na pytania. Co by było, gdyby w mieście nie było sygnalizacji świetlnej? (po odpowiedzi przypominamy kolejne czynności jakie należy wykonać podczas przechodzenia przez ulicę). Co by było, gdyby w naszym mieście nie było znaków drogowych? (po odpowiedzi na pytanie  przypominamy sobie znane znaki drogowe). Co by było gdyby….. (dziecko samodzielnie wymyśla różne sytuacje i znajdują na nie odpowiedź).

LICZENIE. Także dodawania i odejmowania

Zabawa „LICZYMY PISANKI”. Dziecko wkłada do koszyczka pisanki głośno je przeliczając. Na końcu mówi: W koszyczku jest 8 pisanek. Następnie zadanie wykonuje dorosły. Wysypuje pisanki z koszyczka i je głośno przelicza, potwierdzając ich ilość.

Zabawa: „KLOCKI W RZĘDZIE LUB SZEREGU”. Zrozumienie, że po przestawieniu liczmanów nie zmienia się ich liczba. Dziecko układa w rzędzie (lub szeregu) np. klocki, liczy je głośno i mówi, ile ich  jest. Dorosły przekłada kilka i pyta: Czy teraz jest tyle samo klocków? Dziecko ponownie przelicza. W następnym ćwiczeniu to dorosły układa klocki, liczy je i oświadcza, ile ich jest.. Dziecko przekłada liczmany i pyta Czy teraz jest tyle samo klocków? Dorosły stwierdza: Tak nadal jest …….klocków. Jeśli chcesz możesz sprawdzić.

UKŁADANIE I ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ Z TREŚCIĄ. ZAPISYWANIE CZYNNOŚCI MATEMATYCZNYCH W SPOSÓB DOSTĘPNY DLA SZEŚCIOLATKÓW.

  • W torbie są cukierki. Trzeba je sprawiedliwie rozdzielić pomiędzy dorosłymi i dziećmi. Czy masz jakiś pomysł jak to zrobić? Przyjadą do nas goście. Nas jest …., a ich 3. Na ile osób trzeba nakryć stół do obiadu? Ile potrzebujesz talerzy, widelców, łyżek i noży?

 

  • Ola dostała 2 czekolady mleczne i 3 czekolady z orzechami. Ile czekolad dostała Ola?

 

  • Tata i Tomek pojechali do lasu na grzyby. Tata znalazł 5 grzybów, Tomek 2 grzyby. Ile grzybów znaleźli?

 

  • Marta kupiła 1 kapustę i 6 ogórków. Ile warzyw kupiła Marta?

 

  • Rodzina Milusińskich wybrała się na wycieczkę rowerową. Rowerem jedzie:

– mama Milusińska,
– tata Milusiński,
– córeczka Milusińska,
– synek Milusiński.

Ile razem jest osób w rodzinie Milusińskiej?

  • Na wiosennej łące wyrosło 6 krokusów. Przyszła Małgosia i zerwała 3. Ile krokusów zostało na łące.

 

 

KLASYFIKACJA

ZABAWY Z GUZIKAMI: Kształtowanie umiejętności klasyfikowania w życiu codziennym. Wysypujemy guziki i układamy spodeczki, następnie proponujemy Dziecku „podzielmy guziki według kolorów, ale żeby nam się nie myliło, oznaczymy spodeczki” – kolorujemy kartoniki na takie kolory, w jakich mamy guziki i układamy obok spodeczków. Po posortowaniu guzików pokazujemy kolejne podzbiory i pytamy: te guziki są… a te…”, aby wyraźnie dziecku zasygnalizować oddzielność zbiorów. Proponujemy inny podział guzików, ze względu na liczbę dziurek, na kartonikach rysujemy tyle kropek, ile jest dziurek: jedną dla guzików z „pętelką”, dwie dla dwóch dziurek i cztery dla czterech. Następnie dzielimy guziki i znowu podkreślamy podział na zbiory. Guziki można też podzielić ze względu na wielkość. Na 3 kartonikach rysujemy kółka – od najmniejszego do największego i dokonujemy podziału zbioru guzików ze względu na wielkość. W trakcie sortowania zapewne okaże się, że jest spory podzbiór guzików, których nie da się przyporządkować. Takie guziki odkładamy na osobny talerzyk.

SKLEP. Zgromadzenie doświadczeń logicznych, które przyczynią się do precyzyjnej klasyfikacji i kształtowania umiejętności definiowania obiektów u dziecka. Kolejna zabawa polega na „kupowaniu i sprzedawaniu” guzików. Zabawę zaczynamy od posortowania guzików na małe, średnie i duże (dzielimy i oznaczamy jak w  zabawie I) oraz odrzucenia średnich. Następnie dziecko wybiera, czy chce sprzedawać guziki małe czy duże. Sklepy oddzielamy przesłoną. Następnie porządkujemy guziki (np. według zasady: pionowo kolory, poziomo liczba dziurek). Bawimy się: „Podobno w twoim sklepie są piękne guziki, wszystkie duże/małe, w takich kolorach (pokazujemy kartoniki) i z różną liczbą dziurek (też pokazujemy kartoniki). Chętnie kupię guzik niebieski z jedną dziurką, dziękuję. Teraz ty możesz kupić u mnie, jaki chcesz guzik?”. Kupujemy na zmianę, aż wszystkie guziki zostaną wymienione. Przejrzysty układ „kupionych” guzików pozwala dostrzec o jakie jeszcze guziki trzeba prosić, a przesłona czyni grę trudniejszą – jeśli jest to zbyt trudne, trzeba zdecydować, czy ją odsłonić, czy pozostawić.

Inna zabawa z guzikami – gromadzimy guziki różnej wielkości, koloru, kształtu i z różną ilością dziurek, na kartkach zapisujemy cechy określające kształt, ilość dziurek, kolory, wielkość guzika (np. rysujemy dużą i małą strzałkę – określenie wielkości, plamy w kolorze guzików – każdy kolor na osobnej kartce, 2 kropki i 4 kropki – ilość dziurek, koło, kwadrat, owal – kształt itp.). Zadaniem dziecka będzie posegregowanie guzików wg wybranych przez rodzica cech, lub odszukanie wszystkich (bądź jednego) guzików wg informacji zapisanej na kartkach (kładziemy np.. przed dzieckiem kartki: z dużą strzałką, czerwoną plamą, narysowanym kołem i 2 kropkami – a dziecko pokazuje nam duży okrągły, czerwony guzik z 2 dziurkami).

 

CZARODZIEJSKI WOREK. Utrwalenie kształtów i nazw figur geometrycznych: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt. Dziecko otrzymuje woreczek, w których znajdują się klocki w kształcie koła, kwadratu, prostokąta, trójkąta. figury geometryczne. Na hasło „Szukamy koła”, dziecko wyszukuje za pomocą dotyku odpowiedniej figury.

KOSZ Z FIGURAMI. Utrwalenie kształtów i nazw figur geometrycznych: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt. Kształtowanie umiejętność przeliczania w dostępnym zakresie i tworzenia zbiorów wg jednej cechy. Rodzic przygotowuje wycięte z kolorowego papieru figury geometryczne, które wkłada do koszyczka oraz talerzyki, na których przykleja po jednej figurze. Rozpoczyna zabawę od  recytacji wiersza:

Koszyk pełen figur mam. Pomieszały mi się tam.

Bardzo proszę Cię Kochanie ułóż je zgodnie z kształtami.

 

Dziecko segreguje figury na talerzyki oznaczone kartonikami z odpowiednim kształtem (trójkąt, kwadrat, koło, prostokąt). Przeliczają ich ilość.

Zabawa z cyframi. Na kartce rysujemy duży kwiat i piszemy w nim rozrzucone losowo cyfry (od 1 do 6, z powtórzeniami). Dziecko rzuca kostką, a następnie znajduje i zaznacza cyfrę, którą pokazuje wyrzucona liczba oczek.

Zabawa z kołami. Z kolorowych kartek wycinamy koła i składamy je na pół. Wokół brzegów rysujemy niewielkie kółeczka przypominające ząbki. W miseczce przygotowujemy małe kawałki np. plasteliny. Dziecko lub rodzic rzuca kostką, a zadaniem dziecka jest zapełnienie papierowej buzi tyloma ząbkami (kulkami plasteliny), ile wskazuje ilość oczek na kostce.

Zabawa „Co zmieniło miejsce?” – ustawiamy przed dzieckiem kilka przedmiotów/obrazków, dziecko zamyka oczy, a my zmieniamy ich kolejność (najpierw 2 rzeczy, później można więcej). Dziecko otwiera oczy i mówi, co zmieniło miejsce. Podobna, łatwiejsza zabawa – „Czego brakuje?”

 

Drodzy Rodzice przedszkolaków pod podanymi niżej linkami znajdziecie pomysły na kreatywne i kształcące zabawy z dziećmi. Zachęcamy do skorzystania

https://szaloneliczby.pl/przedszkole/
http://maluchwdomu.pl/dzialamy/eksperymenty-i-doswiadczenia
http://pisupisu.pl/przedszkole/odkrywankam-4
https://ekodzieciaki.mos.gov.pl/ekogry
http://dzieci.erys.pl/gry_i_zabawy
https://www.gry-matematyczne.pl/gry.html

 

Warto też wspólnie pośpiewać:
https://m.youtube.com/watch?v=Qxaf_udSzng